Przedwojenna Bezmiechowa w obiektywie angielskiego pilota

    Jakiś czas temu odwiedzili nasz ośrodek Państwo Rory i Marzena Ellis. Był początek sezonu, przygotowywaliśmy nasze patyki przed hangarem do pierwszych lotów. Szybowce były już przeglądnięte i w zasadzie została sama kosmetyka tzn. miały się błyszczeć i lśnić na niebie tak, żeby nie było wątpliwości skąd są te ptaki. Leżąc pod szybowcem zauważyłem, że z ławeczki pod chatką przygląda nam się jakaś para. Pomyślałem sobie - świetnie. Jedyne czego potrzebuję po paru godzinach konserwacji powierzchni płaskich i wypukłych to wywiad rzeka dla przypadkowych turystów, którym będę w brudnych ciuchach tłumaczył dlaczego to lata bez silnika. Zazwyczaj układ pytań w takich sytuacjach jest ten sam:
- jak to nie ma silnika? to jak to lata?
- ile osób sie do tego mieści? (tak, dokładnie tak)
- ile to waży, kosztuje ? itd.
- czy dzisiaj nie latamy, bo jest za słaby wiatr ? i wiele innych.
  Normalnie nie ma w tym nic złego, że ludzie chcą się dowiedzieć czegoś więcej i zawsze służę fachową pomocą, ale uwierzcie, że odpowiadanie przez ileś lat na te same pytania (czasami po kilkanaście razy w ciągu dnia) potrafi być frustrujące.
  Tym razem było inaczej. Okazało się, że nasze spotkanie nie jest przypadkowe, a Pan Rory jest w pewnym sensie związany z Bezmiechową - jego ojciec przyjeżdżał na naszą górę w latach 30-stych latać na szybowcach ! Jak dla mnie to niesamowite, że spotykamy się po wielu latach w tym miejscu. Tak samo jak niesamowite jest to, że ponad 70 lat temu, pilot z Wysp Brytyjskich rzuca  się w długą i uciążliwą podróż na bliżej mu nieznany dziki wschód. Co więcej - radzi sobie wyśmienicie i zdobywa warunek do ówczesnej kategorii D3 ! Dzisiaj niektórzy mają problem z lataniem i odwlekają ukończenie zadania, bo np. na weekendzie nie ma wygodnego połączenia z Rzeszowa do Bezmiechowej i trzeba byłoby iść pieszo z Leska...
  W trakcie kilku dni pobytu Pan Rory pokazał, że jest bardzo dobrym szybownikiem i świetnie czuje się w górskim lataniu. Przyjemnie było patrzeć na człowieka, który kontynuuje pasję swojego ojca i to w tak świetnym stylu. Szkoda tylko, że przez mój średnio-zaawansowany angielski, musiałem wspomagać się pomocą Pani Marzeny. Z pewnością czasami brzmiałem jak Kali z książki Sienkiewicza, ale daliśmy radę. Lotnicy zawsze się dogadają.
  Na koniec dostałem możliwość obejrzenia starych pamiątek rodzinnych. Większość zeskanowałem i mam zgodę na publikację,za co serdecznie dziękuję właścicielom i mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy.


 To jest ponad 50 niepublikowanych wcześniej w Polsce zdjęć z Bezmiechowej i okolic. Te fotografie to sentymentalna podróż do przeszłości  i gratka nie tylko dla lotników, a czas zatrzymany w tych kadrach już nie odejdzie w zapomnienie.

więcej zdj. tutaj    STARE FOTOGRAFIE

  Może ktoś rozpozna osoby na zdjęciach albo szybowce? Byłoby miło, gdyby udało się je lepiej opisać. W poprzednim poście umieściłem zdjęcia metalowych części szybowcowych, znalezione na terenie naszego szybowiska. Być może dysponuje ktoś planami przedwojennych szybowców i pomoże je zidentyfikować.